Zapewne zdarzyło Ci się kilka razy poczuć pogorszenie stabilności samochodu podczas przejeżdżania przez kałużę z większą prędkością. Tym sposobem doświadczyłeś zjawiska aquaplaningu. W niektórych sytuacjach może ono doprowadzić do utraty panowania nad samochodem i poważnego wypadku. Dowiedz się, jak powstaje akwaplanacja, czym jest i jak jej zapobiegać. 

Opony zapewniają przyczepność do podłoża. 

Co to jest aquaplaning?

O aquaplaningu, inaczej akwaplanacji mówimy wówczas, gdy w miejscu styku konstrukcji opony z podłożem tworzy się wodny klin, a bieżnik nie może odprowadzić wody, która znajduje się pod kołem. W wyniku tego tracona jest przyczepność opon do nawierzchni i pojazd zaczyna "płynąć". 

Uwaga! Jedynie stały kontakt między bieżnikiem a jezdnią zapewnia zachowanie optymalnego przylegania do drogi.

Przerwanie tego kontaktu może nastąpić poprzez zbyt dużą warstwę wody na powierzchni jezdni.

W czasie, gdy jezdnia jest sucha, pomiędzy nią a oponą występuje adhezja cząsteczkowa, czyli oddziaływanie na poziomie cząsteczkowym. Umożliwia ona powstanie przyczepności. Gdy mikro chropowatości drogi (wyboje niewidzialne dla oka) są pokryte dużą ilością wody, to opona ma problem z przyleganiem do drogi.

Wówczas odzyskanie przyczepności ułatwiają bieżniki oraz umożliwiają makro porowatości drogi. Są to nierówności jezdni widoczne „gołym” okiem. Drenują i magazynują wodę, a jednocześnie nie przerywają jej warstwy. Wraz z większą głębokością wody oraz prędkością poruszania się samochodu, traci się kontakt z nimi i rośnie przez to ryzyko wystąpienia aquaplaningu.

Utrata przyczepności

Podczas wpadnięcia w aquaplaning na prostej nie możesz dokonać korekty toru jazdy, zaś na zakręcie nie jesteś w stanie podążać wraz z łukiem drogi - wypadniesz z niego po stycznej do zakrętu.

Aquaplaning - ropzraszanie wody przez oponę.
Aquaplaning i przywracanie kontaktu z nawierzchnią.

Jak powstaje zjawisko aquaplaningu?

Opona na mokrej nawierzchni „pcha" przed sobą wodę. Każde uderzenie powierzchni opony w tę wodę powoduje, że ciśnienie hydrodynamiczne wody rośnie. W momencie, gdy osiągnie większą wartość niż nacisk konstrukcji na nawierzchnię, model nie będzie w stanie odepchnąć wody i zacznie unosić się na jej powierzchni.

Co wpływa na przyczepność na mokrej nawierzchni?

Ryzyko aquaplaningu ciężko jest wyeliminować w 100%, jednak można postarać się je zminimalizować. Poniżej kilka czynników, które wpływają na wartość siły przyczepności opon do jezdni.

Specyfika konkretnego modelu opony

Różnorodność występujących rzeźb bieżnika jest obecnie duża. Jedni producenci preferują typ bieżnika asymetryczny, kolejni kierunkowy, a jeszcze inni pozostają wierni rzeźbie symetrycznej. Duże zróżnicowanie występuje też między ogumieniem z niskiej i wysokiej półki cenowej. Rzeźba bieżnika współczesnej opony składa się z rowków kątowych, poprzecznych, obwodowych oraz z lamel o optymalnej wysokości i szerokości. Ma to zapewniać skuteczne i szybkie odprowadzanie wody, nie tworząc przy tym zawirowań w miejscach, gdzie spotykają się kanały obwodowe i kątowe.

Głębokość rowków (czyli inaczej mówiąc wysokość bieżnika) opon obecnie dostępnych na rynku europejskim oscyluje w granicach 7-8 mm. Zestawienie najczęściej występujących obecnie szerokości elementów rzeźby przedstawia tabela poniżej.

ElementSzerokość
Lamelka0,3-1,5 mm
Rowek kątowy i poprzeczny2-8 mm
Rowek obwodowy8-10 mm

Za niskie ciśnienie we wnętrzu opony

Opona tocząca się po mokrej drodze wytwarza przed sobą klin wody. Uderzenie bieżnika o wodę przed powierzchnią kontaktu wytwarza ciśnienie hydrodynamiczne. Gdy wartość tego ciśnienia przewyższy ciśnienie wewnątrz opon, odpychanie wody przestaje być możliwe i opona odrywa się od powierzchni drogi.

Wartość ciśnienia hydrodynamicznego w przybliżeniu możesz obliczyć według wzoru:

Obliczanie ciśnienia hydronamicznego

Ze wzoru w jasny sposób wynika, że ciśnienie hydrodynamiczne wzrasta w kwadracie prędkości ruchu. W związku z tym, im szybciej będziesz jechać, tym większe będzie ciśnienie wywierane przez klin wody. W momencie, gdy to ciśnienie przewyższy ciśnienie w ogumieniu, masz do czynienia z aquaplaningiem. Największe ryzyko akwaplanacji występuje, gdy poruszasz się szybko na słabo napompowanych oponach. Przy stosunkowo niskiej prędkości również może mieć miejsce to niebezpieczne zjawisko, ale prawdopodobieństwo jego wystąpienia jest wówczas mniejsze.

Poniższy wykres przedstawia znaczenie prawidłowego ciśnienia na wielkość strefy kontaktu z nawierzchnią:

Ciśnienie opon a aquaplaning. Grafika na podstawie materiałów Michelin

Zadbaj więc o właściwe napompowanie opon. Pamiętaj, że wahania temperatur również wpływają na poziom ciśnienia w oponach, dlatego warto kontrolować ich stan regularnie, w tym także w rzadko użytkowanych samochodach. W okresach mrozów, ciśnienie w oponach zimowych warto utrzymać na nieco wyższym poziomie niż zaleca producent – zazwyczaj 0,2 bara więcej, z uwagi na jego naturalne spadki przy ujemnych temperaturach dobowych. W oponach letnich nie stosuje się takich zaleceń, choć należy regularnie sprawdzić poziom ciśnienia – zwłaszcza przed dłuższymi podróżami, jeśli planujemy mocniej obciążać samochód bagażami.

Kształt odcisku opony

Jak wspomnieliśmy wcześniej, na mokrej drodze tworzy się klin wody przed toczącą się oponą. Trzeba go skutecznie rozproszyć na boki, zanim ciśnienie, jakie wywiera on na przednią krawędź powierzchni kontaktu, przewyższy ciśnienie w oponie. Zastosowanie mają tu zjawiska z zakresu mechaniki cieczy. Wiadomo, że kształt płaski stawia większy opór niż zaokrąglony. Dlatego właśnie jednostki pływające mają zwykle dziób w kształcie litery V lub właśnie zaokrąglony. Podobnie jest z oponami: im kształt strefy kontaktu będzie bardziej zaokrąglony, tym więcej wody będzie rozpraszane i ciśnienie hydrodynamiczne będzie mniejsze. To sprawi, że wyższa będzie prędkość, przy której może wystąpić zjawisko aquaplaningu.

Przedstawiony wcześniej wzór, możesz rozbudować, uwzględniając kąt rozpraszania wody w konkretnym miejscu wynikający z kształtu strefy kontaktu. W ten sposób obliczysz wartość ciśnienia hydrodynamicznego dla danego miejsca.

Obliczanie ciśnienia hydronamicznego z uwzględnieniem kąta rozproszenia wody Kąt rozpraszania wody wynika z kształtu strefu kontaktu opony.

Ta zależność matematyczna pokazuje nam, że im kąt będzie większy, tym mniejsze będzie ciśnienie hydrodynamiczne.

Szerokość i bieżnik opony

Na podstawie wcześniejszych rozważań można stwierdzić, że prawdopodobieństwo wystąpienia akwaplanacji jest tym większe, im:

  • wysokość rzeźby bieżnika jest mniejsza, a gęstość jego rzeźby większa (czyli mały jest udział rowków bieżnika),
  • większa jest prędkość jazdy,
  • głębsza jest warstwa wody na drodze,
  • mniejsze jest ciśnienie powietrza w oponie.

Wszystkie te elementy wiążą się z ilością wody, jaka musi być odprowadzona przez bieżnik. W sposób uproszczony można obliczyć ją na podstawie poniższego wzoru:

 Graficzne przedstawienie parametrów opisywanych w powyższym wzorze.

Ilość wody wytłoczonej w jednostce czasu (np. 1 sekundzie) możemy obliczyć według wzoru:

Obliczanie ilości wody w jednostce czasu

Wykorzystując ten wzór możesz obliczyć, ile litrów wody musi być ewakuowane spod opony w czasie każdej sekundy ruchu.

Dla naszych potrzeb będziemy rozpatrywać opony o szerokości czoła bieżnika 145 mm i 225 mm, przy różnych prędkościach ruchu i głębokościach wody, aby uzmysłowić sobie, z jak dużymi ilościami wody muszą sobie radzić opony. W pierwszym przypadku zobaczymy, jaki jest wpływ szerokości bieżnika przy tej samej prędkości i głębokości wody. Przyjmiemy, że głębokość wody wyniesie 3 mm, natomiast prędkość ruchu 50 km/h, czyli 13,9 m/s. W takich warunkach przepływ wody konieczny do osiągnięcia wynosi:

Szerokość czoła145 mm225 mm
Prędkość 50 km/h 50 km/h
Głębokość3 mm3 mm
Przepływ6,05 l/s9,38 l/s

Różnica przepływu między szerszą, a węższą oponą wynosi aż 55%! Oznacza to, że szersza opona musi być przystosowana do znacznie większego przepływu wody. Szerokie opony muszą, więc nie tylko lepiej kanalizować wodę, ale też sprawniej ją rozpraszać.

Teraz zobaczmy jak wzrasta ilość wody koniecznej do odprowadzeni wraz ze wzrostem jej głębokości.

Szerokość czoła145 mm145 mm
Prędkość50 km/h50 km/h
Głębokość wody3 mm7 mm
Przepływ6,05 l/s14,1 l/s
Szerokość czoła225 mm225 mm
Prędkość50 km/h50 km/h
Głębokość wody3 mm7 mm
Przepływ9,38 l/s21,9 l/s

Wzrost głębokości z 3 mm do 7 mm w przypadku opony o szerokości czoła 145 mm spowodował wzrost z 6.05 l/s do 14,1 l/s a w przypadku opony o szerokości czoła 225 mm spowodował wzrost z 9,38 l/s do 21,9 l/s. Jest więc w obydwu przypadkach ponad dwukrotny wzrost ilości wody, z jaką opona musi sobie poradzić.

Ostatnią zmienną, jaką możemy rozpatrzyć na podstawie tego uproszczonego wzoru, jest prędkość ruchu. Zobaczmy więc, jak będzie wyglądała wymagana zdolność przepływu przy wzroście prędkości z 50 km/h do 100 km/h. Łatwo się domyślić znając już wzór, którym się posługujemy, że dwukrotny wzrost prędkości przy stałej głębokości szerokości spowoduje dwukrotny wzrost ilości wody do skanalizowania. Popatrzmy jednak, jak przedstawia się to na liczbach bezwzględnych. Rozpatrzymy przypadek „ekstremalny" przy głębokości wody 7 mm.

Szerokość czoła145 mm145 mm
Prędkość50 km/h100 km/h
Głębokość wody7 mm7 mm
Przepływ14,1 l/s28,2 l/s
Szerokość czoła225 mm225 mm
Prędkość50 km/h100 km/h
Głębokość wody7 mm7 mm
Przepływ21,9 l/s43,8 l/s

Obliczenia te mają charakter poglądowy i teoretyczny oraz pomijają wiele istotnych czynników związanych z samą oponą. Uzmysławiają nam, jak istotnymi czynnikami w aspekcie jazdy po mokrej nawierzchni są prędkość ruchu, głębokość wody oraz szerokość opony.

Należy zaznaczyć, że opona szeroka niekoniecznie będzie gorsza na mokrej nawierzchni niż węższa. Chodzi jedynie o to, że musi ona ewakuować większe ilości wody, którą spotka na swojej drodze. Producenci projektujący opony, uwzględniają ten fakt podczas opracowywania nowych modeli. Z tego powodu zwiększają szerokość lub liczbę rowków, a czasami wręcz tworzą nowe odmiany rzeźby dla większych rozmiarów opon danej gamy. Często też wykorzystują fakt, że dzięki zaokrąglonemu śladowi odcisku, który zapewni rozproszenie odpowiednio dużej ilości wody, możliwe jest zmniejszenie ilości wody do skanalizowania przez system rowków bieżnika.

Szerokość opony jest w danej sytuacji drogowej parametrem stałym, głębokość wody zwykle ciężko ocenić i może się ona nagle zmienić, np. gdy będziemy przejeżdżać przez poprzeczną kałużę. Jedynym parametrem, na który mamy wpływ jest prędkość, dlatego na mokrej nawierzchni warto ją zmniejszyć, aby uniknąć aquaplaningu.

Inne czynniki wywołujące aquaplaning

Podczas jazdy po mokrej nawierzchni należy być szczególnie ostrożnym.

Podczas jazdy po mokrej nawierzchni należy być szczególnie ostrożnym.

Jak unikać zjawiska aquaplaningu?

Bardzo ważne jest posiadanie opon w dobrym stanie technicznym, wyposażonych w głęboki bieżnik. Jaka prędkość jest bezpieczna? Trudno uzyskać jednoznaczną odpowiedź: prędkość ta będzie inna dla danego modelu opony i konkretnej głębokości wody.

W praktyce, w warunkach codziennej jazdy, warstwa wody bywa zdecydowanie głębsza niż 7 mm. Z reguły ciężko jest ocenić głębokość kałuży, do której się zbliżasz. Duża liczba kolein umożliwia powstawanie nawet kilkucentymetrowych potoków. Natomiast źle wyprofilowane zakręty oraz niecki sprzyjają powstawanie poprzecznych przepraw wodnych. Warto pamiętać o tym, że głębokość przeszkód w znaczny sposób obniża teoretyczną prędkość aquaplaningu, szczególnie na zakrętach.

Aquaplaning – co zrobić, gdy wystąpi?

Kiedy zaobserwujesz podczas jazdy zjawisko aquaplaningu, przede wszystkim zachowaj spokój.

Nie wykonuj żadnych gwałtownych ruchów kierownicą, a pedał gazu utrzymaj w neutralnej pozycji. W momencie odzyskiwania przyczepności może to doprowadzić do przykrych konsekwencji – auto ruszy raptownie w stronę, w którą skręcone są koła. Moment wyjścia z aquaplaningu jest najbardziej niebezpieczny i trzeba go przeprowadzić w delikatny sposób. Nie sama akwaplanacja, lecz gwałtowna reakcja kierowcy jest powodem większości wypadków na mokrej nawierzchni. Samochód musi spokojnie wytracać prędkość, bez gwałtownego hamowania i kręcenia kierownicą.

Jakie opony są bardziej podatne na aquaplaning, a jakie mniej?

Parametry, które w największym stopniu zwiększają odporność na aquaplaning i są związane z oponami to kształt śladu opony oraz rzeźba bieżnika. Na kształt śladu opony składają się różne elementy budowy wewnętrznej opony, kształtu rzeźby, zarysu formy wulkanizacyjnej. Im bardziej zaokrąglony, tym lepsze rozbijanie klina wody, który powstaje przed oponą. 

Mniej podatne na aquaplaning są modele z kierunkowym bieżnikiem. Z bardzo dobrych właściwości słyną np. opony deszczowe marki Uniroyal, np. Rainsport 2. Liczne rowki bieżnika układają się w powtarzający się wzór/kształt litery V w celu zwiększenia możliwości opony w zakresie odprowadzania wody spomiędzy obszaru styku opony i nawierzchni. Przypominają łopatki pompy wodnej i pchają ją w jednym kierunku. Ich rowki są zaprojektowane tak, by przesuwać wodę do przodu, w stronę boków.


Pod kątem zjawiska, jakim jest aquaplaning testowane są opony najlepszych marek. 

Klasa przyczepności na mokrej nawierzchni
 

Informacje na temat klasy przyczepności opony znaleźć można na etykiecie każdego modelu. Ogumienie klasyfikowane jest w kategoriach od A do F, oznaczających drogę hamowania na mokrej nawierzchni. Różnica między najlepszą a najgorszą klasą może wynosić nawet 18 metrów.

Na etykiecie znajdują się również dane na temat takich parametrów jak opór toczenia opony czy emitowany hałas.

Aquaplaning podczas jazdy motocyklem

Motocykliści są szczególnie narażeni na wystąpienie zjawiska aquaplaningu wówczas, gdy na jezdni znajduje się znaczna ilość wody, a także podczas poruszania się z dużą prędkością. Z tego powodu ważne jest, aby zadbali o wysokiej jakości opony motocyklowe.

Na to, przy jakiej prędkości wystąpi omawiane przez nas zjawisko, składa się wiele czynników, takich jak:

  • rodzaj oraz głębokość bieżnika,
  • ciężar motocykla,
  • szerokość opony,
  • ciśnienie w oponach,
  • głębokość wody zalegającej na drodze.

Prawdopodobieństwo upadku w czasie akwaplanacji jest bardzo duże. Kiedy wszelkie metody zapobiegawcze nie zadziałają i jednak dotknie Cię to zjawisko, to postępuj w następujący sposób:

  • mocno trzymaj kierownicę,
  • odpuść gaz lub wciśnij sprzęgło,
  • nogi pozostaw na stopkach, pod żadnym pozorem nie próbuj się podpierać,
  • motocykl powinien znajdować się w pionowej pozycji,
  • nie hamuj – zahamowanie pozbawionego przyczepności koła jest równoznaczne z upadkiem,
  • nie próbuj skręcać – trzymaj kierownicę w wyprostowanej pozycji.